mario's gedoe.reismee.nl

lange overgangs ritten

vrijdag den 14 de, en hoe gaat het met jullie, met mij gaat het opperbest

Gisteren ben ik richting Pine Creek gereden, na 80 km een eerste stop,Nourlangie Rock dit is een steile berg waar er nog tekeningen te zien zijn van 10.000 jaar geleden, het waren wel mooie tekeningen , maar ik heb er mijn bedenkingen bij, even later ben ik aan de wandeling begonnen 7,5 km, en natuurlijk weer op men sandalen, en als je dan ziet hoe sommige mensen ingepakt zijn, amaai. Ik heb er een twee uurtjes voor nodig gehad, maar iets over halverwege begon ik toch ook dorst te krijgen, ik daarjuist maar lachen met die mensen, maar die hadden tenminste drinken bij. Dan ben ik maar wat sneller gaan stappen, des te rapper was ik aan men busje, waar nog een fles warm water te wachten staat, maar , in de frigo staat ook koud water, en wa neem je dan denk je?, Juist, een slok koude limonade :-) .Na gedronken te hebben was het tijd om naar het volgende te rijden, er was nog een waterval in de buurt de Gunlomfals , en ik er na toe, tot op een gegeven moment, het asfalt stopte en er was alleen een spoor voor jeeps, en daar sta je dan he!! Dan maar terug he.Weer even later was er een vlakte, en ik voelde me in vlaanderen, over het algemeen heb je hier goede wegen, maar hier was het zoals bij ons, het ene gat na het andere, sommige waren eens bijgewerkt, ge kent da he!! Ik ben hier en daar nog eens gestopt, maar echt veel nieuws was er niet te zien. Ik ben terug naar de camping gereden in Pine Creek, waar ik een negen dagen geleden ook eens ben blijven overnachten, de camping met golfbaan paarden racebaan. De baas herkende me meteen, het eerste pintje was van hem. Na het eten, ben ik het dorpje ingegaan wat zo een 500 meter verder was, ne mens moet af en toe eens wat bewegen he!!In het dorpje is eigenlijk niet zoveel te zien, maar ja, plots zag ik wat jonge mensen zitten op een terrasje en ik herkende die van enkele dagen geleden in Darwin, bij mc donalts.Nen goeie dag gezegd, in het duits, want het waren duitsers. En ben bij hen aan de tafel gaan zitten, een pintje besteld, da kon nu he!! ik was te voet.We hebben wa gebabbeld over onze verdere plannen, en in grote lijnen gaan we hetzelfde doen. Op een gegeven moment komen er drie mannen, twee grote opgeschoten kerels, de andere was een kop kleiner dan ik, dus was hij niet zo groot he! Blijkbaar waren het chauffeurs van de road trains, die twee grote kenden elkaar al langer, die kleine nog maar pas vernam ik.Nadat de mannen enkele biertjes ophadden, en da ging snel, kwamen de verhalen los, van alles dat ze al meegemaakt hadden met het chaufeursleven. Aan onze tafel werd niks meer gezegt, we luisterde met vreugde naar die mannen hun verhalen, voor zoveel dat we ze konden verstaan, want die praten zo snel he!En dan kwam die kleine los, man die kon vertellen, heel het terras luisterde het was precies een, one man show. Als we die kleine mochten geloven, was hij amerikaan en had in America en Canada groot transport gedaan, en toen hij enkele jaren geleden hoorde van de road trains, was zijn droom om in Australie ook met zo een grote vrachtwagen te rijden. Maar omdat hij zo klein was, was da niet vanzelfsprekend, ze hebben zijn vrachtwagen speciaal moeten aanpassen. Hij had volgens zen verhalen het aan de stok gehad met een beer in canada, en liet zijn bovenbeen zien, daar stonden drie kerven in, maar of da nu van een beer was??Toen die kleine man ook eens moest plassen en even weg was, deed een van de andere chauffeurs teken van dat we niet alles mochten geloven, maar het was plezant. Om half elf deden ze de zaak toe en ben ik naar men campertje gegaan, ik had er spijt van dak men camera niet bij had, as ge die kleine zijn gezicht zag, zag je al genoeg. Na goed geslapen te hebben, ben ik aan men lange overgangsrit begonnen. Ik moest terug de stuart highway op, maar nu moest ik terug van waar ik voorheen gekomen was , een 780 km, en da is lang.Terug zag je het ene na het andere kadaver liggen naast de baan,drie koeien heb ik zeker zien liggen en een paar dingo's, de kangoeroe's waren niet te tellen.Na men 780 km moest ik lings, de highway 66 op. En nog geen tien km verder, komt er plots zo een halfwassen springkonijn de baan op, en hij maakte geen aanstalte om verder te springen, ik ben met volle kracht op men lingse pedaal gaan staan, en toen ik stilstond, keek da beest me aan, precies of het wilde zeggen, man ik hoor hier thuis, gij niet. Het beest is dan toch van gedacht veranderd en verder gewipt. Nog een 100km verder was het tijd om op een rest area, men eten te maken en aan men nachtrust te beginnen.Ondertussen begon het te regenen, en dan heb ik op de overdekte plaats waar de tafels en banken staan, plaats gemaakt, en heb men campertje onder dak gezet, da was veel prettiger om te koken. Aangezien er bijna geen volk op de rest area was ben ik daar op dat plaatsje ook maar blijven overnachten. Deze morgen zonder te eten meteen vertrokken naar Mount Isa, nog een 600 km. Onderweg een koffie en tank stop of twee, en ik ben in Mount Isa aangekomen. Het is hier een mijnstad, er zijn hier de grootste zinkmijn , een van de grootste kopermijnen en zilvermijnen ter wereld.Er zouden hier meer dan 50 verschillende nationaliteiten wonen in dit stadje met 20.000 inwoners. EN??,,der is hier een grote M, dus?, weet je waar ik nu zit, ondertussen is het beginnen te regenen.

een zucht, en we zaten in de lucht

Yeps, wa was het schoon, om alles vanuit de lucht te bekijken,

Omstreeks 14:30 uur was ik aan de beurt, samen met zes andere gingen we naar het kleine vliegtuigje, 3 rijen van 2 en een iemand mocht naast de piloot gaan zitten, ogenblikkelijk was er al ruzie tussen twee mannen om dat plaatsje. De piloot besliste,en hij was slimmer en zette dat mooie jonge vrouwtje naast hem, en hij had groot gelijk. Eens in de lucht was er van problemen geen sprake meer, we hadden meer nodig dan onze twee ogen. We vlogen op een hoogte van tweehonderd meter, en da is toch ook hoog zalle.Als eeste vlogen we boven een uraniummijn, man was da groot en diep, toen vlogen we over het dorpje en het zwembad waar ik gisteren in gezwommen had en was goed zichtbaar, er is zelfs een hotel dat vanuit de lucht op een krokodil gelijkt, mooie architectuur.Dan hadden we een hele poos een vlakte met hier en daar moeras, en dan kwamen de bergen, en begonnen de eeste kleine luchtzakjes, dadelijk was er paniek, en wie sloeg er bleek uit, de man die vooraf zoveel ambras had gemaakt, ik had er wel zin in eigenlijk.Op een gegeven moment vlogen we zo laag dat je op een stukje zand een krokodil zag liggen, maar om een foto te nemen ging het wat snel.Ook waren er verschillende brandhaarden zichtbaar, nu weet ik het , de brandhaarden worden aangestoken door de oorspronkelijke zwarte bewoners, en ze hebben daar allerlij verschillende redenen voor. Maar regelmatig lopen die branden uit de hand, en veroorzaken grote bosbranden.Dan had je nog verschillende grote watervallen, die echt de moeite waren.Ondertussen zat er een zieke oude vrouw in het vliegtuig, ze vond niet meteen een plastiek zakje, en er lag een deel op de grond, gezellig he!! Het uurtje vliegen was zo om, spijtig.Na een perfecte landing, heb ik me naar de camping van gisteren begeven.En het duurde niet lang of ik lag in het zwembad, ik had deze afkoeling echt nodig.Na de afkoeling heb ik een vegetarische schotel gemaakt, en natuurlijk opgegeten. Dan begonnen de muggen hun werk te doen, ik direct men nieuwe busje boven gehaald, en wa was er?? Uit da buske kwam niets uit, het ging niet,kapot, en daar sta je dan met je investering van 14,95 dollar, hopelijk kan ik het morgen wisselen in de winkel, maar ik heb het kasticket niet meer.Dus heb ik da spul uit Belgie maar gebruikt en een goeie laag gespoten, de muggen bleven toch eventjes weg, maar lang duurde het niet. En dan heb ik een lange broek , kousen, een Tshirt met lange mouwen aangedaan, en dat met dit weer!! T'was lang geleden dat ik nog zo gezweet had, maar ik had voorlopig geen last van de muggen, wel ben ik een paar keer verschoten toen de vleermuizen( zo groot als een uil bij ons),die akelig dicht over mijn hoofd scheerde.Rond den twaalven ben ik in men bedje gekropen, met de zijdeur van het busje nog open, het was anders niet te doen.Na een half uurtje werd ik wakker van de muggen, en die hadden het vooral gezien in men enkels, die zagen eruit, ik had precies de mazelen. Het zalfje tegen de jeuk dat ik bij had werkte hier wel zoals het moest,en daarmee kon ik de pijn verzachten, en eindelijk terug de slaap vatten.S'nachts ben ik nog eens wakkerge worden van de fikse wind die er was, ik bereide me voor op een storm, maar die kwam gelukig niet.Deze morgend al om half zeven wakker , de ene of andere idioot was bezig met gidgirido te spelen(maar hij moet nog veel oefenen, het trok op niet veel) Om 7 uur was ik gewassen, en ben aan men eten begonnen. Na dit alles was het nog vroeg, wa nu gedaan?? Dan besliste ik maar om naar de uranium mijn te gaan hier in het dorpje.Men kwam ons afhalen met een busje, en eenmaal aan de poorten van de RUM(, ranger uranium mine) kregen we de veiligheidsvoorschriften, een fluo vestje, een helm en bril( waar ken ik da van J) en zijn we aan de toer begonnen, het was zeer interessant, maar ik verstond niet alles, maar der waren er zo nog. Ik was weeral wel de enige europeaan.Na anderhalf uur later hadden we de mijn gezien, en hebben ze ons terug gebracht met het busje.Dan ben ik meteen, naar de winkel gegaan waar ik dat insectenspul had gekocht, en ze maakte er geen probleem uit en heb een busje meegepakt dat werkte. En nu vertrek ik richting Pine Creek, een 250 km.Ondeweg is er nog van alles te zien, maar dat is voor het volgende verhaal.

luchtige groetjes, ikke in een klaan vliegmachien!!

voor mij ene met krokodil, en eentje met slang, van al de rest ben ik bang

11- 05 Hoela hoela,boela boela, We zen der weeral, en snel terug he!!

Hier in Jaribu, het enige dorpje in Kakadu, is er een boekerij, en normaal is er gratis internet in zulke zaken, maar hier moet je betalen, en het is zo, de tourist moet zen geld laten rollen. Gisteren van Darwin naar Jaribu gereden. Onderweg heb ik nog een toer in de wetlands gedaan, de wetlands, de naam zegt het zelf, zijn drassige velden die tussen de moerassen liggen.Na het betalen van de toer moesten we met een busje een 20 tal kilometerverder over een droge zandweg vol gaten en bulten, en met momenten ga je dan flink te keer in da busje, je hebt je handen nodig om je vast te houden.We waren een 5 minuutjes aan het schudden, en toen begon het busje terug te schudden, en we hoorden de gids tevens de chauffeur flink vloeken, hij was vergeten te tanken, maakt da mee zeg.

Undecided
De chauffeur begon terug te rijden, rijden was het eigenlijk niet, het was schudden, en dan plots was er van schudden geen sprake meer, alle diesel was op.De gids ging flink te keer tegen zichzelf, hij zou zich zelf een blauw oog geslagen hebben. Maar we hebben hem kunen kalmeren, hij belde naar zen baas, en de baas zij, dan kom je het kleine busje maar halen. En De chauffeur, heeft ons eerst gezegt wat we mochten en wat zeker niet, daar het hier toch wel een gevaarlijke buurt is, er zitten krokodillen en slangen in de drassige velden. Terwijl de chaufeur op weg was voor een ander busje, hebben de mannen zich aan de ene kant en de vrouwen aan de andere kant van de bus gezet,en direct zat de sfeer er in bij de mannen, bij de vrouwen was het heel wat minder, er moesten er enkele naar de WC, en ze durven niet in de bosjes, waarop een man zij julie moeten geen schrik hebben, bij de vrouwen kunnen ze zoveel niet weghappen terwijl je op je hurken zit, En bij de mannen schaterde het , bij de vrouwen was er heel wat minder ambiance. Na een klein half uurtje was de gids terug , maar met een klein busje, er konden waren maar 9 plaatsen en we waren met 15. Dus moesten er twee ritten plaats vinden, ik heb de hevige maar laten voorgaan en de tweede rit gedaan. Een dik uur later waren we allen ter plaatse, en kon de 3 uur durende toer starten, er was plaats genoeg op de boot, zodat ik een bank voor mij alleen had .Het eerste uur hebben we vooral op zoek geweest naar verschillende watervogels, en planten, en natuurlijk ook gevonde het was soms een pracht om al die verschillende vogels zo kort bij elkaar te zien en te horen, kunnen die lawaai maken zeg! Even later was het tijd voor de lunch, een koude schotel met verschillende vlees soorten, wat brood en ijskoud water om te drinken, en het ging er bij iedereen goed in. Dan was het tijd om op zoek te gaan naar de krokodillen, en die hebben we ook gevonden, maar eenmaal ze iets verdachts merken op het water, zinken ze zoals een duikboot. De derde die we zagen, liet zich goed fotograferen en trok zich niet te veel aan van ons. In totaal hebben we er negen gezien, en volgens de gids, was dat een goed getal op een namiddag.Normaal zou je de nachttoer moeten doen, dan zie je er veel meer, maar dan zijn ze bijna niet te fotograferen in het donker.Omstreeks 5 uur stond ik terug bij men campertje en ben ik meteen verder gereden, richting Jaribu. Onderweg was er niet veel te zien en het begon stilletjes donker te worden.Het was reeds donker toen ik in Jaribu aankwam, meteen een camping gezocht, en het was een camping met een groot zwembad en daar heb ik meteen gebruik van gemaakt, mensen, wa was da goed!! Na een half uurtje was ik echt afgekoeld, en heb in den donkere men eten gemaakt. In deze drassige gebieden zitten er dan ook veel en grote muggen, je hebt met twee armen niet genoeg om ze weg te jagen. ik had een middel meegenomen vanuit Belgie tegen de muggen , maar da spul was niet straf genoeg.En een van de buurmannen kwam met een spuitbusje te voorschijn, en dat spul hielp meteen, ik heb direct de naam van da busje opgeschreven, en morgen moet ik ook zo een busje hebben. Omstreeks middernacht gaan slapen, en da lukte goed tot ongeveer een uur of vier, toen begon ik last te krijgen van de muggen, het spulvan het busje was uitgewerkt.Deze morgen vroeg opgestaan, de gebruikelijke dingen, en dan eens rond rijden he. het centrum van het dorpje was nogt niet echt wakker, en alles was hier nog gesloten. Onderweg had ik reklame gezien van een vlucht over het Kakadu park, en die heb ik geboekt, om half drie ga ik de lucht in voor een uurtje. dus als je buiten een vliegtuigje ziet omstreeks drie uur, wuif je maar eens he!!
Laughing
Sebiet nen boterham eten en dan naar het kleine vliegveldje, k' ben eens benieuwd. Hoe dat afgelopen is hoor je de volgende keer wel, doei

Bluesman in de lucht, mario

het was heet in men busje, sommige dingen beginnen te smelten

nen stevige goeiemorgen allemaal,

Gisteren heb ik het eens rustig gedaan, mag ook eens he! Na men uurtje internet, nog maar eens door de straten van Darwin geslentert, nog eens inkopen gedaan, en een rondje met de auto.Dan naar de camping van 3 dagen geleden en ik kreeg het zelfde plaatsje, makkelijk dan had ik alles kortbij .Het was nog eens tijd om men bedlinnen te wassen, en wat andere spulletjes,deze keer heb ik alles maar in de droger gestoken, men lakens heb ik s' avonds nodig. Na het eten kennis gemaakt met twee jongere van Australie (tussen 25 en 30 denk ik), we hebben samen enkele biertjes gedronken, en wat gepalabert over allerlei dingen. Maar! toen ik terug naar men auto ging, en de deur opende, was er een brandgeur, wa nu? Het was men batterijlader die ik enkele dagen geleden gekocht heb, de lader was aan het smelten , hoe het kan weet ik niet, mor het was zo. Snel de stekker uitgetrokken en men handen bijna verbrand.Maar voor het zelfde geld had ik geen wagen meer, het geluk stond aan mijn kant. Later heb ik nog een filmpje gezien, en dan was het al over twaalven, bedtijd. Deze morgen zoals gewoonlijk, wassen , eten ,opruimen, en naar MC donalts.Dadelijk ga ik een andere batterijlader kopen,en dan vertrekken we richting Kakadu park, en onderweg zie ik wel.

Ja lezers, de verhaaltjes kunnen niet altijd even lang zijn he!! Vanaf morgen zal het weeral eventjes duren eer ik nog eens aan internet zal geraken, in het oerwoud hebben ze da ni, en met den tamtam is zo ver he!!;-) Dus wachten maar, het zal er wel aankomen.

gegroet allemaal, de blues in de broes,het moet kunnen Mario!!

nu Eddy Wally nog en het plaatje was compleet, ,, alsmarktkramer ben ik geboren-------

maandagmorgen, 07:50 uur en ik zit hier weeral.

Wa heb ik de weeral allemaal uitgespookt, zaterdag na het internetuurtje, ben ik beginnen rondrijden hier in Darwin, en gevonden wat ik zocht, een prachtig strand, aan Fannyplace.En als je hier van strand spreekt, dan is het niet zoals bij ons, een drukte van jewelste, oppassen of je trapt op iemand, nee hier is da wa anders, hier zit je bijna alleen op het strand. Na een wandelingetje zag ik in de verte een haventje, ik heb de auto maar genomen want het was verder weg dan ik dacht.En waarachtig, een haventje da wel , maar niet voor gewone mensen denk ik, wat je hier allemaal zag, mooie huizen en auto's, en over de boten nog maar te zwijgen, en de restaurants, die waren prijzig zeg.Toen ik daar een ronde gedaan heb , was het al bijna zonsondergang, dus hierblijven en foto's nemen he!! ik denk dat ik de foto van de avond gemaakt had, juist als de zon in zee zakte was er een zeilboot in de verte, ik kon de zon zien zakken net tussen de twee masten van de zeilboot, prachtig. Tijdens het bewonderen van men foto's komt er een mooie vrouw naast me zitten, en ze bekeek stiekem men foto's, en dadelijk was er een gesprek, en liet haar trots wat andere foto's zien. en even later vroeg ze me of ik met haar toestel enkele foto's kon maken van haar, en wat denk je dan hier zal ik eens iets van makenI Ik had de mooie vrouw die uit Nice kwam(ook een mooie buurt) enkele mooie standjes laten doen :-), maar het lukte niet naar men zin, met mijn camera was het makkelijker, maar al bij al was de vrouw wel tevreden, en we hebben nog wat gebabbeld over koetjes en kalfjes, tot er plots een stem riep dat het tijd was. Ik keek om en zag een oudere man met wandelstok, hoed, korte broek ,sandalen en dan nog witte kousen, het vrouwtje ging meteen, en ik heb ze niet meer gezien. En ik dacht als zo een oude man nog zo een mooi vrouwtje kan krijgen, dan moet mij dat toch ook lukken, maar mijn portemonee zal niet dik genoeg zijn. Dus het was donker, en moest nog een slaapplaats zoeken, en gevonden, ergens in de bossen.Buiten het gekir van de krekels was het er erg rustig, ook de muggen hadden deze plaats nog niet gevonden , zalig. Dan heb ik nog eens nagedacht over de dag die net afgelopen was, en ben met een brede smile in slaap gevallen. S'morgens na men gebruikelijke broodjes en oploskoffie, nog eens in men papieren gekeken en wat vond ik , weer was er niet ver hier vandaan een zondagsmarktje. Dus ik er na toe, en het was maar een klein marktje, met vooral oosterse dingen en prulletjes, en dan verschillende eetstandjes, je had hier keukens van alle oosterse landen, keuze genoeg, ik heb ergens een koude pikante groenteschotel met kip gegeten, en?? Man man, jaja da smaakte naar meer, hier speelde ook een band, niet echt mijn muziek maar ik amuseerde me. Plots klopte er iemand op men schouder,het was die oude muziekant van gisteren op zen krukken, en vroeg me, kom je hier ook ambiance maken? En met een brede lach antwoorde ik , wie gaat dat hier anders doen!! We hebben een gesprek gehad ,en zo vernam ik dat de man uit Africa kwam en hier per toeval al jaren is blijven plakken, en nu in leven kon blijven met de muziek die hij maakte. Maar tevens vreesde hij dat het bijna gedaan zou zijn, en hij liet me zen been en voet zien waar hij mee mankte, en dat zag er vies en verschrikkelijk uit, hij zei me dat het een soort kanker was,en vreesde voor een amputatie. Ondertussen was het snel 14 uur , en dan is de markt gedaan, en plots is al da volk weg, ze zakken precies in de grond zo snel ging dat .Na afscheid van de man, besliste ik om maar eens op het strand te gaan liggen , da had ik nog nie gedaan hier.Dus ik naar het strandje van gisteren, en toen ik daar aankwam schrok ik wa is me da hier allemaal? Een massa volk hier, en toen zag ik het.Hier ging er meteen ook een markt starten, van 16 tot 21 uur. Dus da is meegenomen dan he!! en ik heb men ogen daar de kost gegeven, der liep weer schoon volk, en met de hitte op dit uur zagen ze er nog beter uit :-) Ook hier was muziek, tientallen eetkraampjes , kunst en allerlei prularia, maar alcohol verkochten ze hier nergens, da mag blijkbaar niet, sjans dat ik nog een tiental gekoelde blikjes bij had.Tevens kwamen er ook een grote hoop motorijders aan, het was een groep van een 250 motoren. deze motorrijders waren bezig aan een tocht door Australie, en zouden in totaal een 15 000 km doen, kris kras door het land. Het waren vooral oudere motorijders, en ze deden het allemaal op hun gemakje.Dus had ik weer een prachtige avond, en plots is deze markt ook weer ten einde, en zie je het volk verdwijnen, en dan is het voo rmij ook tijd om slaaplaats te zoeken, het plaatsje van gisteren maar. Deze morgen om zeven uur opgestaan, me gewassen, men laatste broodje opgegeten, en naar hier gekomen. Sebiet moet ik gaan winkelen, en dan weet ik het nog niet, maar ik vind wel iets, als het maar geen marktje is.En morgen ga ik naar Kakadu park, dat is een natuurpark van 20.000 vierkante kilometers, bijna zo groot als belgie.Het ergste zouden daar de vele en grote muggen zijn, maar we zien wel!!

lezertjes, sebiet begint de week voor u ook , en zet deze in met een brede lach, dan is de week toch al goed gestart :-)

yep yep, ik ben weer afgekoeld, tot morgen, mario

Ps, voor men broer en zonen, hebben julie men mail aangekregen die ik vrijdag verstuurd heb?

soms is er iets, en dan moet je er gebruik van maken!! of niet soms????

Waar ben ik denk je??

, Juist bij mc donalts!! hoe kon je het weten.

Gisteren voormiddag naar hartje Darwin, en het grote probleem was om er parkeerplaats te vinden. Na een tien minuutjes zoeken zag ik dat er een grote jeep een parkeerplaats verliet, dus da was de kans, en het lukte, maar ik moest snel wezen of ik was het plaatsje kwijt. Dan een parkeermeter gezocht, en ik had een gemakkelijke plaats, bij de post. Het probleem is dat je maar voor anderhalf uur kan betalen, en dan moet je terug voor de volgende betaling. Darwin op zichzelf is niet zo groot, maar er is een grote randstad met veel industrie. Het eerste dat ik vond in de stad was een kustlijn, die niet echt zo mooi was, er waren wel enkele havens. Dan kwam ik wel enkele mooie gebouwen tegen, en dan was het altijd om naar de post te stappen, bijbetalen. Vlak bij de post zag ik een bord staan, Barber,ik was al enkele dagen van plan om naar de kapper te gaan, dus vooruit dan maar. De kapper een oudere man, man wat kon die met ze schaar te keer gaan, ik vreesde voor men oortjes.Dus was ik ook weer snel buiten, en dat het op iets trekt, da weet ik niet, tegen dak terug in Belgie ben , zie je dat immers toch niet meer. Even later was er een mooie winkekbuurt, en als een echte vrouw slenterde ik door de straatjes, en dan drie keer de zelfde winkel binnen, en niet kunnen beslissen, ge kent da he!! Maar plots keek ik op men klok, ik was de parkeermeter vegeten, ik was al te laat, en ik weet hoe streng ze hier kunnen zijn.Maar toen ik aan men campertje kwam, had ik geluk, er zat geen briefje achter de ruitenwisser.Na de betaling, ben ik eens de andere kant uitgelopen, en de was weer een winkelstraat, en hier kon ik wel beslissen, twee marcellekens had ik gekocht, en het was nodig, de andere zaten allen in de was. En nu op zoek naar een Coles(supermarkt) en dan een camping zoeken, de tweede camping zou het worden , de eerste was te duur. Op de camping aangekomen, was het tijd om een goed koud biertje.Dan moest de was gedaan worgen, en heb ik tevens eten gemaakt.Na het eten, de afwas, en men was op de wasdraad hangen.Het was reeds terug donker, en tijd om enkele biertjes en een filmpje te bekijken. En dan is het tijd he!! om te gaan slapen, maar het is hier vnog zo warm, en het lukte maar niet de slaap te vatten. Dan maar terug uit men busje, en gaan wandelen maar, na een klein uurtje was ik terug, en nu was het precies nog warmer. Op een gegeven moment val je dan toch in slaap, tot er iets na zeven een grote mug me wakker maakte, en even later weer éen . Ja de camping lag aan de startbaan van het vliegveld( dat waren de grote muggen).Dan gaan douchen en ik moest men was van gisteren nog afdoen. En toen ik aan men was begon zag ik het meteen, er waren enkele Tshirs weg, eentje dak gisteren gekocht had en dan men oudste dat ik bij had? dju toch!! Wie doet nu zoiets?? Dak er nu ene zie lopen met men shirt, die gaat wa meemaken!! het was men shirt met de tekst , ik ben vlaming en daar ben ik fier op, en natuurlijk de vlaamse leeuw. Dan had ik gisterenavond men oortjes opengezet en hoorde mensen praten van een zaterdags marktje, dus er naar toe he!! En alles wat ik tot nu toe miste in aussi, was hier te vinden, hier was live muziek, en al van 10 uur s'morgens. Er waren twee bandjes ,die zefs goede blues speelde, en ik was vertrokken, men lichaam begon van zelf te bewegen, en toen ik mensen vroeg om mee te dansen hadden er sommige het antwoord , dat ze nog niet gedronken hadden. En daar wist ik iets op, een flesje plat water gekocht, en zo kon ik ze laten drinken, maar dat bedoelde ze niet, da wist ik wel, maar het bracht de mensen aan het lachen. Maar de enige die danste was ik, maar dat deerde me niet, ik voelde me goed, en da is wa telde.Omstreeks 14:00 uur was het marktje gedaan en de oude man van die ene band kwam op zen krukken naar me, en bedankte me voor de goede ambiance die ik bracht, en vertelde me waar ze volgende week speelde, maar da kan niet he!! Daar het marktje niet ver van de grote M was ben ik hier maar gestopt. En het is hier nog steeds even koud als voorheen, dat zag je aan de twee duitse meisjes die naast me zaten :-)

. Sebiet een slaapplaats zoeken, en morgenavond staat er een boottocht op het menu, voor de rest weet ik het nog niet

. Dansende groetjes, bluesmobiel, mario

waar rook is, is vuur, beweerde de man, en trachte zen sigaret aan te steken met een warme paardenvijg

6-04, oef!! ik ben gestrand net voor Darwin, het is kwart na acht, en ben tot net aant zoeken geweest naar een camping, en dan heb je er een gevonden, is de receptie toch wel niet gesloten zeker.Nu heb ik me aan de achterkant van de camping onder een verlichtingspaal gezet, en hier blijf ik staan, as de muggen me niet opvreten. Deze morgen ben ik na ene met kaas en ene mee hesp, vertrokken richting Lichfield National Park een natuurpark zo groot als de provintie Antwerpen. Onderweg heb ik de Stuart Highway verlaten om via een touristenweg hopelijk wat meer te zien te krijgen. Het was een weg krinkel de winkel door berg en dal door de natuur, het was plezant mor gevaarlijk rijden, soms wist je de laatste 15 meter pas hoe je verder moest. Na een anderhalf uurtje had ik er overgedaan en ik had mor 1 levend beest gezien,plots liep er een emoe recht naar mij, ik dacht, straks eten we kieken, mor da beest had andere gedachten, het trok een vitesse bij , en ik heb het niet meer gezien, en als het niet gestopt is loopt het nu nog. Dan verder naar het natuurpark, eerst info gaan vragen, wat er te doen en te zien is en dan op weg, eerst een 40 km, en dan begon het. Er waren 3 watervallen die de moeite zouden zijn en in twee ervan was de mogelijkheid om te zwemmen. Aan elke waterval was er tevens een wandeling voorzien die als redelijk zwaar beschreven stond. Aan de eerste waterval ben gaan kijken, en jaja, dit was nu eens een echte. Ik was niet van plan om die wandeling te doen, mor ik dacht ik ga een stukje doen, wa foto's nemen en weer terug, ik was niet voorzien , ik had men sandalen aan, al die andere mensen van die bergschoenen, ge kent da he!! Dus na een stukje lopen, en het viel mee, dacht ik , ik doe den toer helemaal, we zullen wel zien. onderweg mooie beelden geschoten, en toen zag ik daar hogerop een mooi platform op de rotsen, en natuurlijk ik erna toe he!! Het was zeker een 10 minuten lopen in klimmen, daarboven aan gekomen, was ik zo fier as ne gieter, hier kon ik foto's maken, amaai!! Dan op een gegeven moment moet je terug, mor plots wist ik het niet meer, hoe was ik nu weer gelopen? Dan maar op goed geluk he!! Op een gegeven moment hoorde ik in de verte roepen, maar ik zag niets. Dan men ogen gesloten goed horen en dan in die richting wijzen (waar heb ik da nu weer geleerd), en dan ben ik in die richting gelopen, en na een 5 minuutjes zag ik het, een beetje verder was een hoog platform gemaakt op die berg, waardoor je de waterval nog beter zag dan op mijn platform. Op de terugweg ben ik beginnen na te denken, aleen , de weg niet kennen, geen gsm bij, er moest maar eens iets gebeuren, na hoeveel jaar zouden ze men skelet vinden, en het enige dat dan nog goed zou zijn is men horloge :-) Dus dit zou ik niet meer doen. De tweede waterval die nog mooier was en ook de wandeling was langer heb ik braafjes gedaan zoals het hoorde, knap he!!Maar nog steeds op men sandalen. De derde waterval was een kwartiertje verder met de auto, en onderweg had ik alsmaar hezt gedacht dat er een brandgeur was. Aan de waterval aangekomen was die brandgeur nog sterker toegenomen, maar toch ben ik aan de wandeling begonnen van een kleine twee uurtjes, en onderweg jaja kwam ik voorbij een plaats waar er nog maar pas een brand gewoed had, de asse op de grond was nog warm, wa nu gedaan?? Ik heb een beetje feller gestapt en op een gegeven moment hoorde ik op een paar honderd meter het vuur knetsen, ik heb het proberen te filmen , maar het lukte niet, een beetje verder een omgevallen boom die nog brandde, heb ik foto's van.Toen ik terug aan de auto kwam was de brandgeur nog beter merkbaar, de mensen in de buurt die nog aant zwemmen waren maakte er presies niets uit. Ik moest er niets van weten, en ben stilletjes vertrokken, onderweg heb ik zeker vijf brandhaarden gezien. Ik was blij dat ik uit het park was, normaal bleef ik daar overnachten, en dan zou ik s'morgens een boot tocht gaan doen. Onderweg ben ik nog gestopt om men vorige relaasje door te sturen. En zo zit ik nu een km of 15 voor Darwin.

Maar de nacht omstreeks half 1, controle, ik moest daar weg, er waren ondertussen nog enkele wagens bijgekomen, en heb met sommige een gesprekje gehad, en niemand wist echt waar we naar toe moesten, en dan ben ik maar op goed geluk verder gereden, van de stad weg.Na een 5 tal km, lag er een groot braakliggend terrein.met hier en daar een grote struik. Dat is het, en heb me een 100 meter op het terrein achter een struik geparkeerd, Eerst de buurt eens verkend, en een 10 meter verder was een grote oude asfalt parking, die plaats was beter, en daardoor het een grote vlakte was kon ik me mooi parkeren zodat de wind binnen waaide, men prive airco, en het was nodig ook. Deze morgen weer vroeg op, en de gebruikelijke dingen van anders gedaan. Dan stelde ik me de vraag, wa gaan we vandaag uitspoken? Men boeken eens nagekeken, en het gaat een dagje in de stad worden, en dan zoeken we ergens een camping aan het ene of andere strand, en blijven hier enkele dagen. Dan vertrokken naar het hartje van Darwin, en plots zie je de BIG M, en dan stopt de auto al automatisch, goe opgeleerd he!! Hier een grote koude gesuikerde koffie genomen, en ben aan men werk begonnen. Maar het is hier echt koud binnen,de airco staat hier wel zeer koud, brr.

Van men gemaakte plannen klopt de laatste dagen niet veel meer; maar we zien wel waar we de volgende dagen terecht komen, het is hier nu half tien, ik ga de stad verkennen. salukes!!

groetjes, en voor men schatjes nen dikke knuffel en tot ???

aussi mario!! ;-)

de gids moest er niet van weten!!

5-04 HELABA!!we zen der werral. Gisterenavond, was het niet te doen, om half tien was het nog 28° warm, ik heb twee dvd's gezien buiten en het was nog te warm om int bed te kruipen, maar ge moet slapen he! Ik denk dak rond 1uur in slaap ben gevallen, met de deur open, ik had voor alle zekerheid de waardevolle dingen( en da zijn der nogal wa) veilig weggestoken, je weet maar nooit he!! Dus vanmorgen er om half zeven uit men bedjemet nog slaapoogjes, maar na een koude douche( en koud is hier lauw) was er van men slaapoogjes niks meer te merken. Om 8 uur ben ik naar de rivier gereden waar de boottocht zou doorgaan, een 35 km. Toen ik daar aankwam krioelde het daar van het volk, amaai dacht ik, da moet nen grote boot zijn.Maar der was daal vannalles te doen, dus met 40 op een boot, en we waren weg, Na 5 minuutjes zagen we al de eerste krokodil, ik dacht da gaat wa worden vandaag, mor het was tevens de laatste. 3 keer hebben we moeten uitstappen en een eindje bergop moetenwandelen, waar een andere boot klaar lag, dan hadden we steedsde gevaarlijke en wilde stroomversnellingen vermeden. Het was echt knap onderweg, maar ik kwam voor de gevaarlijke dieren, en die waren er niet meer onderweg. op een gegeven moment kwamen we aan een plaats waar er vanop 40 meter water van de berg kwam, een watervalen daar mochten we zwemmen, en da was goed zeg, een afkoeling. Tijdens de terugvaart stopten we ergens en daar waren nog tekeningen te zien van de echte oudheid, maar dat kon volgens mij niet en stonden ze daar recent, da was niet naar de zin van de gids, en ik kreeg gelijk van verschillende mensen, ik kan da nu niet uitleggen , daar moet ge eerst de foto's voor bekijken.Eens we de boot terug verlaten hebben ben ik terug naar Katherine gereden, nog eens door de stad gelopen maar het was er ook weer zeer heet.Daarna nog eens naar de hot springs(de warmwater bronnen) en deze keer men camera meegenomen, en de mooie vrouwen aldaar eens op beeld gezet. En wat nu nog gedaan dacht ik, eens in men boek gekeken, een 40 km verder waren de Edith fals, en daar kon je zwemmen en tevens was er een camping, dus, ben ik vertrokken naar ginder.Daar aangekomen kwam ik meteen voor een verrasing te staan, je mocht er niet meer zwemmen,door het hoge water van de laatste weken zijn er krokodillen waargenomen , endan maar nietzwemmen. dan de waterval maar gaan bekijken, da ook niet echt de moeite was, die in Coo zijn veel groter.Wa nu gedaan? Op de campeerplaats stonden geen 5 wagens. Dan weer verder, naar Pine Creek. en hier vond ik een camping op een golfplaats en er was ook een baan voor paardenrennen, echt een mooi gedoe, ik dacht da ga hier wa kosten, maar met vragen misdoe je niets. En wonder bij wonder, voor 8,5 dollar had je hier een plaats naar keuze met stroom. Gisteren betaalde ik 31 dollar. Maar de eigenaar wou wel dat ik tegen zaterdag weg was, want zondag waren er paardenkoersen. Dus ik een mooi plaatsje uitgezocht, kort bij de cantine natuurlijk, hier was het best te doen. Dus binnen een dag of achtkom ik hier weer in de buurt, dus kan ik hier weer stoppen.Het is nu half negen, der zit nog ne man of tien aan den toog, oja der is een vrouw bij.Sebiet proberen te slapen, proberen zeg ik want het is hier ook weer zeer warm, wa moet da in de zomer zijn??

Oja, ik heb nen kameel gezien, het was geen wilde denk ik , hij of zij lag op zen luie ?? achter een draad, maar als dat beest rechstond kwam die draad maar tothalverwege zen voorpoten, dus!!