Amaai, ik begin een lang gezicht gaan te krijgen, nog een dag en het zit erop hier in Australie, en da grote land kan me nog zoooooooo veeeeeel vertellen. Maar ja niks aan te doen he!!

Maandagmiddag was ik na enkele stops gestopt in Port Macquarie, en van de moment dat ik het stadje dat tegen de kust ligt binnen kwam, zag ik het al , amaai hier is een volkske bijeen. En het zag er overal gezellig uit, da kan hier wel eens nen plezante avond worden, dacht ik. Nadat ik in het informatiecentrum was binnen geweest, wist ik dat er een camping in het midden van de stad was, en tevens was die camping tegen de kustlijn, en er waren meer dan 400 plaatsen.De camping koste wel wat meer dan de andere in de stad, mor da maakte niks uit, da ga hier toch nen leuke avond worden.

Eenmaal op de camping , een van de betere tot hiertoe, had ik een plaatsje een 25 meter van de zee, en je hoorde de golven tegen de rotsen slaan. Na men eten en nen goeie warme douche ben ik de stad ingetrokken, een 400 meter verder.En wat zag ik, waar is al da volk van daarstraks naar toe, ik dacht, die zullen eten zijn, en komen straks terug. Er was een cafeetje waar men goeie muziek speelde, en daar zat wat volk binnen, dus ik natuurlijk ook, en toen ik men pintje bestelde kwam er een man naast me aan den toog staan.En die man had een ferm stuk in zen kl...... en, en begon tegen me te praten, ik verstond er de ballen niet van. En telkens ik wat opschoof, schoof hij mee op, ik heb snel men pintje opgedronken en ben buiten gegaan.En de andere cafe's waar daarstraks zo veel volk zat waren aant sluiten, en het was nog maar 6 uur.Aan een ober vroeg ik wat er gaande was, en hij vertelde me dat het verlengde weekend gedaan was, en de mensen terug huiswaarts keerde.En zo ben ik terug naar dat cafe moeten gaan waar die zager zat, maar die was ondertussen niet meer te zien( almor goe). Ik heb daar nog een paar pintjes gedronken, en op een gegeven moment zat ik zo goed als aleen in da cafe. En om half negen was ik terug op de camping, van deze avond had ik heel wat meer verwacht. Ik had slecht geslapen, de hele nacht hebben de golven me wakker gehouden, telkens er een golf tegen de rotsblokken sloeg gaf dat een erg luid geluid, en da was genoeg om me slecht te laten slapen.

S'anderendaags ben ik via een toeristenroute naar Newcastle gereden, en da was de moeite, telkens kwam je in keine dorpjes die telkens in een mooi baai lagen. De volgende camping lag ook tegen het strand en je hoorde de golven weeral te keer gaan, maar dit keer was het een zandstrand. Iets verder op, was er een lange pier gemaakt van grote rotsblokken, met een mooie wandelweg in het midden. Ik dacht das een mooie plaats om te vissen, tevens zaten er nog vissers, dus eerst maar garnalen gaan kopen.Het vissen zelf sloeg wat tegen , ik kreeg niks gevangen. Maar tegen het donker worden begon de vis men garnaaltjes toch te lusten, en zo heb ik nog 4 kleine haaitjes gevangen, de kleinste was een 2O cm en de grootste een 40 cm, aree ik was content.

S'nachts kon ik weer moeilijk inslapen, het was de voorlaatste nacht, en steeds zat ik ermee in men hoofd dat ik hier nog graag een hele tijd langer zou willen blijven.En heb over vele dingen aan het nadenken geweest, vooral hoe ik het nu zou aanpakken, nu ik deze ervaring heb.Op een gegeven moment val je dan wel in slaap, en rond zes uur werd ik wakken van een soort stoomfluit. Ik ben opgestaan en toen ik de deur van de camper opende was er een dikke mist, en het geluid dat ik hoorde was de misthoorn die op de pier stond.Dus weer vroeg wakker, en het was koud buiten, en dan ben ik nen warme douche gaan pakken, en aan men pistoleetjes begonnen, met kaas en hesp natuurlijk. Stilaan begon de mist op te klaren, en heb ik de ganse pier eens afgelopen, er waren vissers bezig maar ze kregen niks gevangen, ze zouden moeten wachten op het keren van het tij.

Ik ben verder gereden, en heb weer langs kleine dorpjes gereden, die telkens tussen de bergen tegen het strand lagen. Deze streek is een van de mooiste die ik deze reis gezien heb, het stond ook in men boek vermeld. Maar onderweg heb ik weer dikwijls aan het denken geweest,nog een dag en ik ben weg.Op een gegeven moment moest ik plassen en ben langs een duin gestopt, en er stond een klein verneukeld boompje, en die heb ik water gegeven, toen ik terug in men auto stapte, keek ik dat boompje aan, en dacht als nu meerdere mensen daar moesten tegen plassen , dan zou dat boompje er veel beter uit zien. ik heb nog een half minuutje naar dat boompje gekeken, en dacht, ik zal het toch nooit te weten komen, ik pinkte een traan weg en ben verder gereden.

Nu ben ik in , Lakeside, tegen Sydney aangekomen, en ben op een grote camping, ik heb hier al wat aan het opruimen geweest, eten gemaakt, spaghetti ala mario.

Morgen voormiddag ga ik Sydney nog wat onveilig maken, wa inkopen proberen te doen, men campertje binnendoen tegen 5 uur, en dan moet ik het hier voor bekeken houden, spijtig.

Ja ik had een goed voorgerecht in Chiang May, nu een stevige hoofdschotel in Australie, en hopelijk is het dessert ook zo goed, maar da moeten we nog afwachten.

Groetjes van een tevreden maar toch droevig man, Mario

En nu zit ik niet in een Mc donalts!!