Hey iedereen!!

Op zondagnamidag ben ik door de straten van Bundaberg aan het lopen geweest, der was vannalles te zien, vooral langs de grote rivier aldaar, je had er weer van die reuze jachten( rijk zijn is toch gemakkelijk , denk ik). Als je ziet in wat een luxe die mensen leven, ze hebben niet alleen da jacht, gewoonlijk staat er dan nog een mooie auto voor of bovenop. Maar ja, ik doe het voorlopig ook zonder jacht, en voel me ook rijk, vooral de ervaringen van deze reis maken me rijk.Dan had ik een kroeg gevonden, Old Bundy, en daar op het terras was het te doen, je zat zo een twee meter boven het voetpad dat langs de rivier liep, en dat zicht was prachtig, onder je liepen mensen die niet wisten dat daarboven mensen zaten, en dan weer hun doen en laten gadeslagen, niet te doen!!(Dat alles zal ik later wel eens vertellen)En dan werd het bijna donker, half zes, en was het tijd om een camping te zoeken, en die had ik vrij snel gevonden, in het midden van de stad, waar vindt je dat nog?? Het was niet druk op de camping, en ik mocht men plaatsje zelf kiezen, dan is het altijd goed he!! S'avonds leerde ik een Ier kennen die al drie jaar met de fiets onderweg was, en die had verhalen bij, amaai, maar ik heb weer men handen op men zakken gehouden zalle, of da allemaal waar was?? Het gesprek , het was meer een monoloog, en de tijd snel, het was zo half twaalf. En toen ik s'morgens wakker werd, was de Ier al ribbedebie, was da ne vroege vogel!!, het was nog maar 7 uur, en die had zen tent en alles al afgebroken, zonder dat ik er iets van gemerkt heb, ne straffe gast, sdebiet moet ik al zen verhalen nog gaan geloven :-) . Ik heb rustig men ding gedaan, ik zou tegen 9 uur men bekeuring gaan betalen, en da was ook niet makkelijk zalle, eerst naar een bank, daar deden ze dat soort zaken niet zolang je er geen rekening had, da kon ik verstaan, en ze stuurde me naar de post, op de post konden ze dat soort zaken ook niet daar ik geen Australier was, en ze stuurde me naar het ene of andere bureau van het gouverement. daar aangekomen moest ik in de rij gaan staan en aanschuiven, een drie kwartier heb ik aan geschoven eer ik aan de beurt was, en dan?? was ik aan het verkeerde loket, amaai dacht ik!! wa nu nog. Ik naar het juiste loket, en daar had ik geluk, ik was op een paar minuten van men geld af. En wa ga ik nu nog doen? In het boekje dat ik bekomen had, stond iets over de grote rumfabriek in Bundaberg, en daar kon je een toer maken, en deze ging ik doen. Het was een fabriek, waar men is begonnen in 1888 door een duitser.( Alle goede dingen komen uit Europa) Ik heb het hele proces kunnen bekijken en zelfs hier en daar mogen proeven, maar voor mij was het rum zoals er zeer vele zijn. er werd meer dan 6 miljoen liter op een jaar gemaakt, en da is toch al wa he!!En der is zeer weinig voor export bij. Na de degustatie, en al bijna beschonken, ben ik eerst iets gaan eten om te bekomen van de rum. Nadien ben ik vertrokken en tegen de avond was ik in Tin Can Bay, een mooie plaats bijna helemaal omgeven door water, en volgens men boekje kon je er goed vissen, en ben ik eerst garnalen gaan kopen,en zou morgenvroeg gaan vissen. Ik had me een plaatsje gezocht vlakbij de openbare toiletten en douche. Na een rondvraag bij mensen die daar ook stonden, was het geen probleem om daar te overnachten.Van al de jongelui die daar ook overnachte kon ik de vader zijn, en da vonden ze wel leuk dat een iets oudere ook zulke dingen deed, en vele vertelde me dat ze hun ouders zoiets niet zagen doen. Na enkele gesprekken ben ik te weten gekomen dat men iets verderop elke morgen de dolfijnen kon gaan voederen. Dus dat wist ik weeral, en dat wou ik wel eens zien. S'morgens ik naar de voederplaats en waarachtig de dolfijnen kwamen tot kniehoogte tegen het strand, het waren er twee, als je geluk had waren er vijf, maar dat gebeurde maar zelden. Je kon er een emmertje kopen met een halve kilo vis, en een bepaalde dolfijn voederen, ze kregen elk maar 10 kilo vis per dag, de andere 20 kilo die ze dagelijks nodig hebben moeten ze zelf vangen. Tijdens het voederen begon het flink te regenen, en heb ik beschutting en een koffie gezocht. Na de koffie die niet zo lekker was( was al van gisteren denk ik) ben ik naar Gympie vertrokken. Gympie is een klein stadje op weg naar Brisbaine, en er was een grote M, en daar heb ik gebruik van gemaakt.. Sebiet rij ik terug richting kust, ik heb nog garnalen en ga proberen men avondmaal bijeen te vissen.Wens me maar geluk.

En vandaag is men petekindje Lex jarig, Dus Lex, een gelukkige verjaardag he, en as ik hier nen witte kikker zie, zal iik hem vangen, en mee brengen :-)

Groeten uit Gympie, van mario op zen teensleffers;