Zaterdag tegen de middag ben ik in Townsville aangekomen na een rit van 200 km met de nodige stops, zelfs bij Mc Donalts gestopt, maar ze hadden geen internet, ik heb meteen men beklag gedaan :-(. Dit stadje, zit raar in elkaar, het centrum met de winkeltjes ligt wel een KM van de kust en het toch wel mooie strand. Na een flinke wandeling langs het strand kwam ik op een mooie pier uit. deze pier zat vol met vissers uit alle landen, mor belgen waren er weer niet bij.Er waren vissers bij die met de duurste stokken en molens uitpakte, de zwarte inwoners daar en tegen deden het met een bobijn draad wat lood en een haakje, en aas natuurlijk. Ze wierpen de lijn in het water( anders vang je niks), en wikkelde de draad dan aan een van hun grote tenen, en zo viste zij.Maar het toppunt is dat deze zwarte vissers regelmatig wat bovenhaalde, en die met hun dure materiaal niet. Maar het zou allemaal beteren als het tij zou keren. Ik terug naar men auto, en ben naar de pier gereden, men stoeltje gepakt en ben bij de vissers gaan zitten. Het tij zou keren tegen 6 uur s'avonds, en dan zou het beginnen, de grote visvangst.Er was een jong nederlands koppel dat ook aan het vissen was, en die beloofde me zelfs vis om te eten, het moet lekkere vis zijn.En zoals ik hoorde leefde zij de laatste dagen van de visvangst, dus dat beloofde. Om het verhaal kort te maken , om 8 uur s'avonds was er van de wonderbare visvangst niks te merken, en de vis die gevangen werd, werd nog steeds door de zwarte inwoners gevangen.En eigenlijk hebben ze mij ook gevangen met hun vissreslatijn.Maar het was een mooie warme avond,en ik heb me zeker niet verveeld. Maar nog maar is het bewezen, dat je de beer niet verkoopt voor hij geschoten is( Ik had zo een zin in een gratis visje) S' morgens na het ontbijt (een broodje kaas) ben ik eens terug naar de pier gegaan, enkele vissers zaten er nog wan gisterenavond, en echt veel vis zat er in hun emmertje nog niet, of ze moeten al een lading weggedaan hebben, maar dat geloof ik niet.Tegen 9 uur begon het plaatselijke marktje, en ben daar eens gaan rondslenteren, weer een marktje met vele oosterse eetstandjes, en allerlij prularia.Der waren wel dingen bij die ik mooi vond, en betaalbaar, maar hoe moet je die dingen thuis krijgen?? Na het marktje ben ik een 100 km verder gereden naar Bowen, het nederlandse koppel vertelde me gisteren dat er mooie strandjes waren, en dat was ook zo!! Ik heb me ergens naast de baan geparkeerd, en de strandjes eens gaan bekijken, en, de nederlanders kenden meer van strandjes dan van vissen :-) ,echt waar. Ik heb men stoeltje en handdoek gepakt en me ergens op een rustig plaatsje tussen wat rotsen op een strandje gezet, helemaal aleen zat ik daar.Het enige wat je hoorde waren de golven die tegen en tussen de rotsen sloegen. Ik genoot van de stilte, en heb daar een dik uur blijven zitten, en je kan het je niet voorstellen hoe het voelde, net als god in frankrijk zou ik zeggen.De zon brande er op los, maar ik had me van te voren goed ingesmeerd, en dan plots schrik je, komen er mensen met hun kano van achter de rotsen gevaren, de mensen zagen dat ik er van schrok ,ik was halveling in slaap aan het vallen, ze excuseerde zich en peddelde verder. Dan keek ik op men klok en zag dat het tijd was om te vertrekken.Ik ben verder naar Mackay gereden tot de grote M, en daar op de parking heb ik men nacht door gebracht. Nu zeven uur s'morgens zit ik hier met ne grote zwarte koffie men berichtje te schrijven.Telkens als ik eenn grote zwarte koffie vraag kijken de mensen hier raar, en vragen zich af, wie drinkt er nu zwarte koffie??De zaak loopt hier stilaan vol met mensen die sebiet moeten gaan werken, en ik nog lekker niet, hahaaaa.Straks ga ik hier alles nog eens bekijken, en als er niet veel te zien is rij ik richting Rockhampton, en anders blijf ik hier nog eens overnachten. maar dat hoor je nog wel.

Als ik nu voor me kijk door het raam zie ik een mooie blauwe hemel, in de verte het gebergte, de bomen die muistil naar de stralende zon kijken, en nu komt de ruitenwasser men uitzicht verstoren of verbeteren. Achter me is het net een engels kippenhok, allemaal mensen die straks werken gaan . Je ziet lachende gezichten, mensen die blij zijn dat ze voor enkele uren van het gezaag van hun halve trouwboek afzijn, je zie ook mensen met een lang gezicht die pas weer kunnen lachen als het weer vrijdagavond is.

En ik trek het me voorlopig niet aan, laat alles op me af komen, we zien wel.

groetjes aan allen, tracht wat vaker te lachen, en je zal zien.????? Alles gaat beter

Dit is de gouden raad van???? mario die sebiet genieten gaat :-)