Zaterdagmiddag, ben ik richting Cape Tribulation vertrokken, en dat is in vogelvlucht 65 km van Cooktown, maar toch moet ik 325 km over andere banen rijden, met een jeep doe je dat in minder dan 100 km. Tijdens de rit kom je dan eerst over banen waar ik al geweest ben, juist de laatste 75 km zijn nieuw, en die nieuwe zijn de moeite, je komt eerst langs prachtige kustwegen en strandjes, en nergens mag je er zwemmen( krokodillen en een gevaarlijk soort kwal).Dat moet je met een pond de rivier oven en zit je in het regenwoud, en dat merk je meteen, het is er kouder, vochtiger, en je ziet niet zoveel, dan bomen die dicht gegroeit zijn met allerlei slingerplanten. In de cape had je vooal mooie stranden, met hier en daar dure hotels met alles er op en er aan, maar niks voor mijne portemonee.Ik heb me een slaap plaats gaan zoeken in het woud, en gevonden, maar er was een hels lawaai van krekels en vogels, en des te kleiner de vogel, des te meer lawaai,maar die houden straks wel op dacht ik, maar van ophouden was geen sprake, het werd erger, en zo kan ik niet slapen. Dus ben ik in den donkeren vertrokken;. Na een uurtje rijden was er een rest area, maar je mocht er niet blijven slapen, maar wat doet nen vlaming dan, er toch blijven he!! Ik had men auto wat weggestoken tussen de bosjes, zo zag men mij niet staan van op de baan, en heb er lekker geslapen.S'morgens daar ter plaatse eens langs de rivier gelopen, misschien kon ik wel een krokodil zien, maar ze hadden mij gezien denk ik , en van krokodillen was geen sprake meer. Dan maar naar Port douglas, dit in een echte touristen plaats , dat merkte je meteen, En ?? ze wisten dat ik ging komen, ze hadden hier nog snel een bluesfestivalletje in elkaar gestoken, en wat denk je dan Mario in zen ellement he!! Het was nog wat vroeg, dus eerst maar eens door de straten slenteren he, en eens nen koffie drinken he!Je bent tourist, en je moet je geld laten rollen.het plaatsje waar ik een koffie dronk had ook een internet cafe, en allert dat ik ben hoorde ik de barman zeggen tegen zen diensters dat hijeen ander paswoord had voor de wireles, en dat woord was, winter, ik dacht dat moet ik onthouden.dan was het tijd om naar de vestivalweide te vertrekken een Km verder. De weide was een kleine landtong in zee, echt een mooie plaats, zoiets kan je bij ons niet vinden. Om 14:00 uur zou het allemaal beginnen, en da was ook zo. Ik had eerst het hele gedoe eens waargenomen, en overal geweest, het was hier mooi, maar ook weer duur, de inkom ging nog 10 dollar, maar voor een pintje 5 dollar, dat is bijna 4 euro, en het zou een dorstige dag worden, de zon stond pal op de weide. Wat me nog opviel , was een laag hekwerkje(30 cm) met daarin hier en daar kleine emmertjes, ik dacht dat zal voor de hondjes zijn, maar even later merkte ik het, het was een plaatsje voor de rokers, en werkelijk op de weide zie je nergens mensen roken, zelfs geen kinderen :-) bij ons zou dat niet denkbaar zijn.En toen barste het los, de eerste band had een toetsenman waarop de mensen van ZZ top jaloers zouden zijn, echt een zeer lange grijze baard, man man.De tweede band, waren alle oude rakkers, die wisten wat blues was, echt waar. Sjans dat de zanger een grote hoed ophad, was dat een lelijke man zeg, en telkens hij zen mond open deed zag je zijn twee enige tanden, die bruin zagen van het roken, of van nooit te poetsen, maar hij wist het te brengen, en bracht wat ambiance.Ik heb nog nooit geweten dat mensen, die naar een festivalletje gaan zolang op hun luie gat blijven zitten, ik denk dat ik de enige was die danste en bewoog. De derde band was een engelse dame die veel in zich had, het uitzicht en stem van Jannis Joplin, het gitaarspel van Bonnie Raith en Stevie Ray Vaughan. mens wat kon die vrouw te keer gaan, en stilaan begonnen er meer mensen te bewegen en te dansen. Dan was het al tijd voor de laatste band die een breed gamabracht van blues en rock muziek, allemaal covers maar goed gebracht? en als je dan weet dat hun laatste nummer Radar Love was , weet je het wel. En zo was het snel 19:00 uur en was het hier gedaan. Ik had deze nammidag echt nodig en voelde me weer herboren.Geslapen heb ik gedaan op de parking van het grote en bekende golfcourse van Port Douglas, en da sliep goed, jawel. Nu ben ik terug in het centrum en ga het paswoord eens uitproberen, dat ik gisteren per toeval hoorde.

Dit was het nieuws van Zondag 23 Mei gebracht door, loose in the blues, ondertussen kennen ze die hier ook, en heb vandaag al wat goede reacties gehad van mensen die me gisteren bezig gezien hadden :-)

Groetjes aan allen die sebiet mogen of moeten gaan werken, en voor die gene die geen werk hebben, kom naar hier, hier hebben ze nog werk genoeg, en ze betalen hier ook zeer goed( hint)

? jawel het werkt, ik stuur het nu door salukes