Yeps, wa was het schoon, om alles vanuit de lucht te bekijken,

Omstreeks 14:30 uur was ik aan de beurt, samen met zes andere gingen we naar het kleine vliegtuigje, 3 rijen van 2 en een iemand mocht naast de piloot gaan zitten, ogenblikkelijk was er al ruzie tussen twee mannen om dat plaatsje. De piloot besliste,en hij was slimmer en zette dat mooie jonge vrouwtje naast hem, en hij had groot gelijk. Eens in de lucht was er van problemen geen sprake meer, we hadden meer nodig dan onze twee ogen. We vlogen op een hoogte van tweehonderd meter, en da is toch ook hoog zalle.Als eeste vlogen we boven een uraniummijn, man was da groot en diep, toen vlogen we over het dorpje en het zwembad waar ik gisteren in gezwommen had en was goed zichtbaar, er is zelfs een hotel dat vanuit de lucht op een krokodil gelijkt, mooie architectuur.Dan hadden we een hele poos een vlakte met hier en daar moeras, en dan kwamen de bergen, en begonnen de eeste kleine luchtzakjes, dadelijk was er paniek, en wie sloeg er bleek uit, de man die vooraf zoveel ambras had gemaakt, ik had er wel zin in eigenlijk.Op een gegeven moment vlogen we zo laag dat je op een stukje zand een krokodil zag liggen, maar om een foto te nemen ging het wat snel.Ook waren er verschillende brandhaarden zichtbaar, nu weet ik het , de brandhaarden worden aangestoken door de oorspronkelijke zwarte bewoners, en ze hebben daar allerlij verschillende redenen voor. Maar regelmatig lopen die branden uit de hand, en veroorzaken grote bosbranden.Dan had je nog verschillende grote watervallen, die echt de moeite waren.Ondertussen zat er een zieke oude vrouw in het vliegtuig, ze vond niet meteen een plastiek zakje, en er lag een deel op de grond, gezellig he!! Het uurtje vliegen was zo om, spijtig.Na een perfecte landing, heb ik me naar de camping van gisteren begeven.En het duurde niet lang of ik lag in het zwembad, ik had deze afkoeling echt nodig.Na de afkoeling heb ik een vegetarische schotel gemaakt, en natuurlijk opgegeten. Dan begonnen de muggen hun werk te doen, ik direct men nieuwe busje boven gehaald, en wa was er?? Uit da buske kwam niets uit, het ging niet,kapot, en daar sta je dan met je investering van 14,95 dollar, hopelijk kan ik het morgen wisselen in de winkel, maar ik heb het kasticket niet meer.Dus heb ik da spul uit Belgie maar gebruikt en een goeie laag gespoten, de muggen bleven toch eventjes weg, maar lang duurde het niet. En dan heb ik een lange broek , kousen, een Tshirt met lange mouwen aangedaan, en dat met dit weer!! T'was lang geleden dat ik nog zo gezweet had, maar ik had voorlopig geen last van de muggen, wel ben ik een paar keer verschoten toen de vleermuizen( zo groot als een uil bij ons),die akelig dicht over mijn hoofd scheerde.Rond den twaalven ben ik in men bedje gekropen, met de zijdeur van het busje nog open, het was anders niet te doen.Na een half uurtje werd ik wakker van de muggen, en die hadden het vooral gezien in men enkels, die zagen eruit, ik had precies de mazelen. Het zalfje tegen de jeuk dat ik bij had werkte hier wel zoals het moest,en daarmee kon ik de pijn verzachten, en eindelijk terug de slaap vatten.S'nachts ben ik nog eens wakkerge worden van de fikse wind die er was, ik bereide me voor op een storm, maar die kwam gelukig niet.Deze morgend al om half zeven wakker , de ene of andere idioot was bezig met gidgirido te spelen(maar hij moet nog veel oefenen, het trok op niet veel) Om 7 uur was ik gewassen, en ben aan men eten begonnen. Na dit alles was het nog vroeg, wa nu gedaan?? Dan besliste ik maar om naar de uranium mijn te gaan hier in het dorpje.Men kwam ons afhalen met een busje, en eenmaal aan de poorten van de RUM(, ranger uranium mine) kregen we de veiligheidsvoorschriften, een fluo vestje, een helm en bril( waar ken ik da van J) en zijn we aan de toer begonnen, het was zeer interessant, maar ik verstond niet alles, maar der waren er zo nog. Ik was weeral wel de enige europeaan.Na anderhalf uur later hadden we de mijn gezien, en hebben ze ons terug gebracht met het busje.Dan ben ik meteen, naar de winkel gegaan waar ik dat insectenspul had gekocht, en ze maakte er geen probleem uit en heb een busje meegepakt dat werkte. En nu vertrek ik richting Pine Creek, een 250 km.Ondeweg is er nog van alles te zien, maar dat is voor het volgende verhaal.

luchtige groetjes, ikke in een klaan vliegmachien!!