Vrijdagmorgen wou ik vroeg opstaan om te gaan vissen, maar het liep anders af, voor de eerste keer heb ik tot half negen geslapen, oeche, ik schrok er van. Om nu nog te beginnen vissen is het te laat, dan ben ik aan een wandeling begonnen. Gisterenavond op de camping leerde ik een zwitserse vrouw kennen en die vertelde me dat je vanop de rotsen aan het strand walvissen en dolfijnen kon zien, maar van horen zeggen hoor je ook veel liegen, en ik geloofde de vrouw niet.Ik was begonnen aan de wandeling naar en op de rotsen, en deze keer had ik men klimschoenen aangedaan, ik had men mp3 speler en een boekje bij, en had me goed ingesmeerd, ik kon ertegen.Het eerste deel van de wandeling ging langs het strand en er waren vissers, maar vis vangen deden ze niet veel, almaar sjans dak lang geslapen heb, anders had ik hier ook naar het water aant loeren geweest. Dan begon het stilaan bergop te gaan over de rotsen, en in het begin was het vrij makkelijk, maar het werd moeilijker en moeilijker. Soms had ik men handen nodig om me hoger op te trekken, en er was men camera die ik in het oog moest behouden, zonder dat je het weet slaat die tegen de rotsen en kan hij stuk gaan; na een tijdje klimmen zat ik zeker een 100 meter boven het zeewater, en er was een mooie plaats waar ik me kon heen zetten en de omgeving bekijken.Ik had al zeker een kwartier in alle richtingen naar het water gekeken, maar van die grote vissen was er niks te zien. Ik zat hier wel mooi en heb men Tshirt uitgetrokken en men boekje te voorschijn gehaald en ben beginnen lezen, tot ik plots in men ooghoeken iets zag, was da nu een vis of is het een vis ioen, ik heb nog eventjes naar zee gestaard en heb verder gelezen. op een gegeven moment kijk ik weer naar zee, en ik zag weer iets waar ik niet zeker van was.Ik heb men boekje wegestoken, en ben terug naar zee beginnen te staren, en plots, plots zag ik een dolfijn bovenkomen en weer onderduiken, ik snel men camera in gereedheid gebracht en ben verder beginnen te kijken, die vis moet toch eens bovenkomen he!! En ja daar was hij of zij weer, maar het gaat zo snel dat je de tijd niet hebt om je camera tenemen en een foto te nemen. Ik had men camera constant op de plaats gericht waar die vis kon bovenkomen, maar het lukte me niet, de vis speelde met men voeten, als je hem lings verwachte kwam hij rechts boven, en andersom.En dan had ik plots geluk, ik heb hem kunnen vastleggen op foto, je ziet hem wel niet goed, maar als je de foto vergroot zie je hem duidelijk, almaar sjans de mensen zouden me anders niet geloven.Na een tijdje ben ik nog een 30 tal meter hoger gekropen tot boven op de rots.Het ging moeilijk maar ik ben er geraakt( ik voelde me net een bergbeklimmer die de mont everest had beklommen); Van hierboven had je nog een mooier uitzicht, je had ogen te kort om de ganse zee te bekijken, op een gegeven moment zag ik op twee plaatsen een dolfijn zwemmen, dus dat zwitsers vrouwtje had de waarheid verteld, maar walvissen heb ik in de verste verte niet gezien, maar was al blij met de dolfijnen. Ik heb via de ene of andere wandelweg die boven op de rots aankwam, de weg naar beneden ingezet, ik denk dat ik er een goed uurtje over gedaan heb en kwam tevreden aan men campertje waar een flesje koud water op me stond te wachten, en dan kan zelfs water heerlijk zijn :-). tevens heb ik nog snel een koppel boterhammen naar binnen gewerkt, ik had nog niets gegeten vandaag.Dan stilletjes in het geniep de camping verlaten, normaal moest je al om 10 uur de camping verlaten, en heb verder gereden naar Bundaberg, een 130 km. Eenmaal in Bundaberg aangekomen,eerst naar het infocentrum om het ene en het ander te weten te komen, en da lukte vrij aardig, er stnd een oude man aan de balie waar ik van dacht, die moet toch al lang op pensioen zijn, maar hij kon me alles vertellen wat ik nodig had.Ik ben dan meteen verder gereden naar een gehucht van de stad, een 18 tal km, Burnett head heet het, en daar was het volgens de oude man goed om te vissen.Maar daar eenmaal aangekomen, werd het snel donker, en heb me op de parking van de jachthaven gezet, met zicht op zee, en daar zou ik blijven overnachten als ze me nizet wegjagen.Het zicht op zee was mooi vanop men stoeltje met een blikje ijskoud bier, en er kwam iemand tegen me praten. Het was een man van een jaar of veertig, mooi gekleed, een verzorgt iemand. Eerst ging het over men reis en wat ik nog van plan was, en toen ging het over Belgie, en de man wist zelfs dat onze regering weer te gevallen was.Op een gegeven moment, vroeg hij me wat voor geloof ik had, en of ik echt geloofde.Amaai, wie vraagt nu zoiets? En dan begon de man aan zen verhaal, hij kwam me het ene of andere geloof voorstellen, en hoe het volgens dat geloof zou zijn, maar daar had ik geen interesse in, en heb het de man medegedeeld, waarop hij me een boekje gaf , en verder is gegaan? Dat boekjewas een klein stripverhaal, maar heb het niet gelezen. Na een heerlijke nacht met het geruis van de zee, werd ik smorgens wakker met de eerste zonnestralen recht op men gelaat, in het begin trek je weg, maar even later geniet je van die zon, en geeft de zon je de kracht om op te staan, en er flink tegen aan te gaan. Even later besliste ik om een geschikt plaatsje te zoeken om te gaan vissen. Ik had nog een pakje garnalen.Er was een pier gemaakt van rotsblokken, en ik dacht , da moet de plaats worden, en ben er beginnen te vissen, en na een paar minuten had ik de eerste vis al, Het was een lange smalle vis met een bek vol scherpe tanden, de vis vast genomen met een doek en de haak verwijdert me een tangetje dat ik aan men mes heb. Ik dacht hier ga ik nog plezier beleven met vissen, en dat plezier kwam met steeds als ik beet had, men lijn ergens tussen de rotsen vast geraakte en alles kapot moest trekken. Na een keer of 5 ben ik daar maar weggegaan en heb een andere plaats gezocht. Nu stond ik in een baai te vissen, en echt goed ging het niet, ik had nog maar een visje gevangen, en het lukte niet meer, tot er plots een meter of twintig van men vislijn een dolfijn zich van alle kanten liet zien, ik dacht eerst aan flipper :-), en dan lots was flipper weer weg, zonde ik had men camera nog in de auto liggen.Ook op deze plaats ben ik weggegaan, en heb een ander plaatje gevonden, een zandplaatsje vlak bij een breed kanaal dat naar een haven ging.Ondertussen begonnen men garnalen al flink te stinken, ik had die al twee dagen.En die stinkende garnalen deden het, ik ving de ene kleine vis naar de andere, het was echt plezant. De man die een meter of twintig van me zat kwam kijken hoe ik bezig was, en vertelde hem trots dat ik met rotte gernalen aan het vissen was, de man geloofde me niet, tot hij in men pakje keek en rook en het wel moest geloven, ik vertelde de man dat uit Belgie kwam en wij steeds met rotte garnalen viste, de man keek raar, maar hij geloofde me.En op een gegeven moment is de pret uit, de garnalen geraakte op.Ondertussen was het al half twaalf, en ben ik naar de camping gereden een 500 meter verder.Daar had ik een zonnig plaatsje, en heb er de echte toerist uitgehangen,me goed ingesmeert en een blikje bier, men boekje, wat muziek en ik voelde me voldaan.Savonds heb ik nog een mooie zonsondergang gezien, en heb nog een tijdje buiten gezeten tot een uur of half negen, het werd koud. In men busje nog een filmpje gezien, en toen was het licht uit. Deze morgen weer vroeg wakker, de gebruikelijke dingen gedaan, en ben vertrokken naar Bundaberg. In Bundaberg is er zodagvoormiddag een markt, ik ernaar toe, er was veel volk , maar voor mij was er niet veel te zien, het waren vooral groente en fruit kramen.Dan naar het winkelcentrum, men vooraad eten is uitgeput, en er moet nieuw aangekocht worden. Na men aankopen, rij ik verder en sla een verkeerde uitgang in, ik sta al op de baan, ik verander nog snel, maar snel was niet genoeg, ze hadden het gezien, twee agenten in een annonieme wagen lieten me stoppen en vroegen meteen men rijbewijs, en ik wist hoe laat het was.Tevens wisten ze me te vertellen dat de taks op de wagen vervallen was van 20 mei, maar daar moest ik me niets van aantrekken, dat was voor de verhuurfirma. En dan kwam de man die het hele gedoe aan het noteren was, en hij vertelde me dat het me 220 dollar zou kosten, amaai, das gene kattepis zei ik in het vlaams,maar dat verstonden ze gelukkig niet. Morgen moet ik op het plaatslijke bureel gaan betalen. Dus weet ik wat me te doen staat, hier in Bundaberg blijven.En via een mail van men zoon weet ik dat er thuis ook nog een proses ligt te wachten van een 20 april in Australie, en da was 350 dollar, ik zal de staadskas wel speizen :-(. Maar ja daar is niks meer aan te doen, da zal erbij horen he!!

Het is ondertussen middag geworden hier, en ik ga me een camping zoeken

groetjes van een bekeurd man op zondagmiddag, maar da zijn ook groetjes he!! mario